زندگی حق ماست، اعتصاب راه ما – درباره‌ی جایگاه کارگران در قیام ژینا | امین حصوری

نسخه‌ی ورد بازنشر از نشریه‌ی منجنیق (فلاخن ۲۳۷) خرداد ۱۴۰۲ زندگی حق ماست، اعتصاب راه ما درباره‌ی جایگاه کارگران در قیام ژینا امین حصوری مقدمه: زنجیره‌ی خیزش‌های توده‌ایِ در‌هم‌تنیده‌‌ای که از دی ۹۶ در جامعه‌ی ایران پدیدار شد، با قیام ژینا وارد فراز درخشانی شد که تأثیرات ژرف و ماندگاری بر درون‌مایه‌ی مبارزات جاری و آتی دارد/خواهد داشت. داعیه‌ی محوری این نوشتار آن است که خیزش‌های توده‌ای متاخر – و مشخصاً قیام ژینا – در تحلیل نهاییْ ماهیتی طبقاتی دارند. بدین‌معنا که در پیوستار دیالکتیکی مبارزات عمومی ستمدیدگان علیه نظم مسلط، فهم این خیزش‌ها بدون رجوع به ساختار طبقاتی جامعه ادامه ی مطلب…

«منشور مهسا» در بوته‌ی نقد | شماری از فعالین اجتماعی داخل کشور

«منشور مهسا» در بوته‌ی نقد نویسندگان: شماری از فعالین اجتماعی داخل کشور1 ۲۳ اسفند ۱۴۰۱ | نسخه‌ی ورد اخیرا منشوری تحت عنوان «منشور مهسا2» از سوی بخشی از اپوزیسیون قدرت‌مدار خارج از کشور در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های خارج از کشور به سمع و نظر عموم رسیده است که برخلاف ادعای خود، مبنی بر مدنظر قراردادن مطالبات نهادهای صنفی و مدنی و مطالبات مردمی، کاملا در ضدیت با آنهاست. با نگاهی به جنبش‌ها و مطالبات معلمی، کارگری، بازنشستگان، زنان، پرستاران و دانشجویان حداقل در دو دهه اخیر می‌توان به ماهیت ضد–دمکراتیک و ضد مردمی این منشور به‌رغم استفاده‌ی رتوریک از ادامه ی مطلب…

تزهایی درباره‌ی مسیرهای کنونی مواجهه‌ی قدرت‌ها با قیام ژینا | امین حصوری

تزهایی درباره‌ی مسیرهای کنونی مواجهه‌ی قدرت‌ها با قیام ژینا امین حصوری دوم اسفند ۱۴۰۱ | نسخه‌ی ورد حدود پنج‌ماه از شروع قیام ژینا گذشته است؛ یکی از رشته خیزش‌هایی که از دی ۱۳۹۶ تاکنون دومینوی سقوط جمهوری اسلامی ایران را رقم زده‌اند. خیزش انقلابی ژینا نیز به‌نوبه‌ی خود زمان تاریخی را فشرده کرده است: از یک‌سو شتاب تحولات، که حتی ترسیم طرح‌واره‌ای از تسلسل و ارتباطات درونی رویدادها و ریشه‌ها و پیامدهای آن‌ها را دشوار کرده است؛ و از سوی دیگر، مجموع این تحولات چنان تأثیراتی در فضای فکری و سیاسی جامعه بر جای گذاشته‌اند که ردیابی و خصلت‌یابی آن‌ها ادامه ی مطلب…

افسون زُدایی از هبوط نئولیبرالیسم در ایران – گفتگوی شیرین کمانگر با کیهان ولدبیگی

افسون زُدایی از هبوط نئولیبرالیسم در ایران گفتگوی شیرین کمانگر با کیهان ولدبیگی بهمن ۱۴۰۱ نسخه‌ی ورد یادداشت مصاحبه‌گر: هرچند که بحران فراگیر اقتصادی یکی از علل اصلی ظهور و بروز خیزش توده‌ای جاری‌ست، رسانه‌های جریان اصلی نارضایتی و خشم و انزجار معترضان علیه سیاست‌های اقتصادی بازار آزاد را بازتاب نمی‌دهند، بلکه صرفا بر ماهیت سیاسی خشم عمومی تاکید می‌کنند. حتی در مواردی که این رسانه‌ها سیاست‌های اقتصادی را موجد نارضایتی معترضان معرفی می‌نمایند، با دعوت از «تحلیل‌گران اقتصادی»‌، ریشه‌ی بحران‌های اقتصادی موجود را نه در پیامدهای سیاست‌های سرمایه‌دارانه، بلکه به وجود دولت‌ خودکامه‌ و «ناکارآمد»ی آن نسبت می‌دهند، چرا ادامه ی مطلب…

ناظران کبیر و خیزش ستمدیدگان در ایران | امین حصوری

  قدرت‌های جهانی در کدام سو ایستاده‌اند؟ بازنشر از نشریه‌‌ی نقد امین حصوری بگذارید حرف آخر را اول بزنیم: هیچ قدرتی در جهان نفع مشترکی با ستمدیدگان جغرافیای سیاسیِ ایران ندارد. این‌که اکثر سیاست‌مداران «جهان غرب»، که ظاهراً دشمنان نظام اسلامی ایران تلقی می‌شوند، در دفاع از حقانیت این خیزش یا در نکوهش (محتاطانه‌ی) سرکوب معترضانْ ژست‌هایی رسانه‌ای و دیپلماتیک گرفتند، به این تصور عامیانه دامن زده که گویا بناست (یا ممکن است) که این خیزشْ متحدانی از میان قدرت‌های خارجی بیابد. این «امید»، که ترجمانی‌ست از باور سمج «دشمنِ دشمنِ منْ دوستِ من است!»، اغلب در پس درکی عمل‌گرایانه ادامه ی مطلب…

درس‌های کانادایی از مناسبات جهانی سلطه: سرفصل دل‌دادگی به دولت ایران | نیما صبوری

نسخه‌ی ورد ما فقط جنازه خاک می‌کنیم؛ جنازه‌ی نور … جنازه‌ی خورشید … جنازه‌ی صلح و آبادانی، جنازه‌ی زندگی را خاک می‌کنیم. ما که قاتلین را خوب می‌شناسیم، و راه مبارزه با آن‌ها را در «یادآوری» می‌دانیم. راه مبارزه با ستمگر، در خشم ما و در «به‌خاطرسپردن» است. خوزستان را فراموش نکنیم؛ قربانیان این سالیان سیاه را فراموش نکنیم؛ در روزهایی که دیگر از عزا گذشته است؛ و وقت عزا نیست، که هنگامه‌ی خشم است. ما نه فراموش می‌کنیم، و نه می‌بخشیم. از سخنرانی حامد اسماعیلیون* (یادمان جان‌باختگان سرنگونی هواپیمای پرواز ۷۵۲) * ویدئوی قرائت این شعر را در اینجا ادامه ی مطلب…

نگاهی از سطح بحران آب به اعماق نظام سرکوب | مانیا بهروزی

لینک دسترسی به نسخه‌ي ورد نگاهی از سطح بحران آب به اعماق نظام سرکوب مانیا بهروزی پیش‌درآمد: به این سخنان «هشداردهنده» توجه کنید: از زمان ساسانیان و هخامنشیان تا حدود ۳۵ سال پیش برداشت اضافه از منابع آبی کشور نداشتیم. در این ۳۵ سال فقط ۱۲۰ میلیارد مکعب آبهای شیرین فسیلی صدها هزار ساله که حدود ۷۵% آبهای شیرین زیرزمینی بود را مصرف کردیم که حدود ۷۵ میلیارد متر مکعب آن در ۸ سال گذشته بوده است یعنی منابع را تاراج کردیم! امروز هیچ تالاب درون سرزمینی، آب ندارد، از بختگان تا هورالعظیم، گاوخونی و اورميه! آب‌های زیر زمینی ما ادامه ی مطلب…

متونی درباره‌ی بحران کرونا و بحران سوژگی چپ | دفتر سوم از کتاب‌های الکترونیکی کارگاه دیالکتیک | امین حصوری

دفتر سوم از کتاب‌های کارگاه دیالکتیک آذر ۱۳۹۹ دسترسی به کتاب الکترونیکی رصد واقعیت با سنجه‌ی پاندمی متونی درباره‌ی بحران کرونا و بحران سوژگی چپ نویسنده: امین حصوری فهرست مطالب پيش‌گفتار ……………………………………………………………………………… ۵ ۱ . کرونا: تشدید شکاف درونیِ دولت‌ملت در ایران و مساله‌ی سوژگی ……………. ۱۵ ۲. درباره‌ی وجه تاریخیِ بحران کرونا و بحران زوالِ سرمایه‌داری ……………………. ۵۱ ۳. امتناع از بازگشت اجباری به کار: در ضرورتِ تدارک یک کارزار عمومی ………… ۸۳ ۴. نرمالیزه‌کردن بحران کرونا و چالش چپ ……………………………………… ۱۰۷ ۵. بحران کرونا و بازاندیشی در معنای کشتار جمعی ……………………………… ۱۲۳ ۶ . بیداد کرونا و روزمرگیِ ادامه ی مطلب…

بر بالاترین شاخه‌ی درخت بلبلی آواز برداشت؛ درباره‌ی یک تاریخ مطلقا خطرناک | فروغ اسدپور

بر بالاترین شاخه‌ی درخت بلبلی آواز برداشت … در بزرگ‌داشت خاطره‌ی خون‌بار و باشکوه حکومت ملی یک‌ساله‌ی آذربایجان و اهمیت آن فروغ اسدپور در پاسخ به پرسش سایت اخبار روز باز نشر از سایت اخبار روز / ۱۱ دسامبر ۲۰۱۹ درباره‌ی یک تاریخ مطلقا خطرناک مقدمه: متن زیر، حاصل شیرجه‌‌ای است ناشیانه به ژرفای یک تاریخ بلند، خون‌بار، پر از آب چشم، پر از مقاومت و سرکوب‌، پر از تجاوز به زنان و کشتار مردم بی‌پناه و بی‌سلاح از سوی ارتش شاهنشاهی، پیچیده و پر فرازونشیب، به قصد دست‌یافتن به هسته‌ی اصلی آمال و آرمان حکومت ملی یک‌ساله‌ی آذربایجان. به ادامه ی مطلب…

آذربایجان و چپ | فروغ اسدپور

آذربایجان و چپ فروغ اسدپور (برگرفته از یادداشت فیس‌بوکی) سطرهای نوشته‌شده در این متن از دل تامل بر نوشته‌های یک دوست فیس‌بوکی (متن پیوست) برآمده است. دوست من با همدلی بحثی را از زبان شخص دیگری بیان می‌کرد که در آن از علل نادیده‌انگاشتن و یا حتی ضدیت «چپ» با مبارزات ملی – مدنی ترک‌های آذربایجان سخن گفته بود. پاسخ من به آن دوست (با برخی افزوده‌ها) در زیر می‌آید: نمی‌دانم منظور دقیق شما از این که چپ‌ها در کلیت خود از جنبش آزادی‌خواهی و ملی‌گرایی (در معنای مطالبه‌ی بازشناسی و ارج‌گذاری هویت زبانی، سرزمینی، فرهنگی و تاریخی) و خواست ادامه ی مطلب…